Dit is de Mexicaans-Chileense kunstenares Amanda Piña. Haar dansvoorstelling ‘Frontera / Border - A Living Monument’ is op 5 & 6 oktober te zien bij VIERNULVIER. De voorstelling is geworteld in een historische Mexicaanse dans.

“De dans uit ‘Frontera / Border’ is een mix van inheemse Amerindiaanse dans en een dans die de Europese kolonisten destijds naar Latijns-Amerika hebben meegebracht. Beide invloeden zorgen voor creolisering: een wisselwerking tussen culturen, zodat er een nieuwe (sub)cultuur ontstaat.”

Haar inspiratie voor het stuk? Piña wilde kritische kunst over ontheemding maken. Maar dan wel met een belangrijke nuance. 

“Twee dingen wilde ik absoluut vermijden. Het eerste is de zogenaamde ‘migrantenkunst’. Ik vind het label ‘migrant’ agressief en onnodig. Het plaatst mensen op een eindeloze reis, zo blijven ze altijd onderweg. Het is bovendien een koloniale categorie, want in werkelijkheid ‘herwortelen’ mensen op de plek waar ze aankomen. Ze vormen er gemeenschappen en belichamen langzaamaan de plaats die ze bewonen. 
Het tweede dat ik wilde omzeilen met m’n voorstelling, is documentair theater. Dat soort theater wordt meestal gemaakt door Europese regisseurs die het lijden van anderen als een vorm van spektakel gebruiken. Ik wilde iets anders maken, een soort van krachtig ritueel dat werkt door beweging.”

Piña weet waarover ze het heeft. Hoewel ze Chileense en Mexicaanse roots heeft, werkt ze al 15 jaar in Wenen, waardoor ze zich op één of andere manier ook Weens voelt. 

“Al moet ik toegeven dat mensen die permanent landsgrenzen overschreden hebben, altijd twee werelden in hun hoofd en lichaam hebben. Nu, dat zorgt ervoor dat we perspectief hebben. Met ‘Frontera / Border’ wilde ik de veerkracht tonen van mensen die vele werelden tegelijkertijd bewonen. Wij zijn evengoed een deel van Europa. Sommige Belgische steden zijn uitgebouwd via nieuwkomers of via hun kleinkinderen. In ‘Frontera / Border’ is de grens tussen Mexico en de VS dan ook een metafoor om over vele grenzen te praten - of die nu cultureel, politiek of puur esthetisch zijn.”

In haar werk ontmantelt Piña wel vaker ideologische grenzen. Toch is dit volgens haar geen bewuste keuze. 

“Kunstenaars die, zoals ik, uit de zogenaamde "derde wereld" komen, worden geconfronteerd met allerhande verschillen. Dat wij in Europa werken, herinnert ons aan de geïnstitutionaliseerde ongelijkheden tussen onze werelden. Het interesseert mij hoe iemand iets ziet, voelt en beleeft. Het is boeiend om andere werelden te verkennen en om deze andere werelden te laten bestaan en betekenis te geven via performances.
Het unieke aan ‘Frontera / Border’ is dat je de voorstelling echt kunt voélen: de vibe, de ritmes,... Samen met de dansers van de grenslanden kun je deel uitmaken van deze rituele ervaring. En met de Arsenaalsite beschikken we dan ook nog eens over een ongelofelijke locatie. Kom dus zeker langs, je bent van harte welkom!”