Pretend it's a toilet

Kan het openbare toilet – zowel de plaats van historische queer sociabiliteit als tegelijkertijd van de handhaving van binaire politiek – dienen als een excuus om de machtsdynamieken te onderzoeken die ons in staat stellen of verhinderen om een standpunt in te nemen ten opzichte van ongeschreven regels? Waarom voelen sommige lichamen dat ze zich op de juiste plek bevinden in vergelijking met anderen en zich daarom gerechtigd voelen om anderen te vertellen wat ze moeten doen? Kunnen we deze dynamieken onderscheppen en samenkomen om een kleine kortsluiting te creëren? In moderne samenlevingen hebben we geen controlesysteem meer nodig, maar zijn het wijzelf die onze eigen en andere lichamen zelf reguleren. Maar net zoals lichamen veranderlijk en intersectioneel zijn, zo zijn ook ruimtes dat.