Miaux 'NEVER COMING BACK'
MIAUX PRESENTEERT NIEUWE LP 'NEVER COMING BACK' OP VIERNULVIER RECORDS
De Antwerpse componist en synthvirtuoos Miaux presenteert haar nieuwe album 'Never Coming Back' op VIERNULVIER Records. De plaat komt voort uit de recente filmscore die ze componeerde voor de surrealistische en spookachtige cultfilm 'Carnival of Souls' (1962).
Deze raadselachtige spookfilm, geregisseerd door de Amerikaanse filmmaker Herk Harvey, beïnvloedde hedendaagse regisseurs als David Lynch, George A. Romero en Lucrecia Martel.
Miaux maakte de partituur tijdens de lente en zomer van 2022 in haar thuisstudio en vertrouwde daarbij uitsluitend op haar twee handen en een enkele synthesizer. De eerste uitvoering van deze vernieuwde partituur met film vond plaats op Videodroom / Film Fest Gent 2022 in Gent, België. De composities werden vervolgens ontrafeld, herschreven tot volwaardige songs en samengevoegd tot een nieuwe plaat getiteld 'Never Combing Back', met de onmiskenbare Miaux-stempel.
Bij het schrijven van een nieuwe score voor een bestaande film heeft een componist het voorrecht om een frisse interpretatie te geven aan de beelden. Zo ook Miaux in 2022 met de cultklassieker 'Carnival of Souls'. Deze raadselachtige spookfilm volgt het verhaal van Mary Henry, die na een auto-ongeluk verhuist naar een nieuwe stad, waar ze zich vervreemd voelt en achtervolgd wordt door eigenaardige verschijningen.
In Miaux' versie vervangen etherische synthesizers de spookachtige klanken van kerkorgels van de originele soundtrack. De desolate en surrealistische aard van de film diende als inspiratie, waardoor ze een boeiende score maakte die niet alleen de beelden aanvult, maar ook op zichzelf staat. Het samenspel tussen synthesizers in haar composities, zowel dromerig als dreigend, volgt schijnbaar eenvoudige cirkelvormige patronen en leidt de luisteraar naar een alternatieve wereld. Deze is ondergedompeld in melancholie, maar houdt uiteindelijk schermt ook hoop en verlossing door.
Toen Miaux de film voor het eerst zag, werd ze getroffen door het claustrofobische karakter ervan. "Ik voelde me ongemakkelijk toen ik zag hoe een onafhankelijke vrouw die haar eigen keuzes wilde maken, consequent gedicteerd werd door mannen." Dit gevoel niet gehoord of gezien te worden is niet alleen herkenbaar voor vrouwen, maar voelt voor iedereen beklemmend. Regisseur Harvey erkende later zelf in interviews dat een dergelijke analyse verre van onjuist is. Terwijl de oorspronkelijke beklemmende orgelscore van de Amerikaanse componist Gene Moore het personage op een nogal volgzame manier accentueert, bevrijdt Miaux het hoofdpersonage door haar meer ruimte te geven en vindt ze schoonheid in de melancholie. Ze vormt een verbond met Maria, die uiteindelijk de radicale beslissing neemt om deze treurige wereld achter zich te laten en er nooit meer naar terug te keren.
De titels van de nummers zijn geïnspireerd op momenten in de film. Het openingsnummer 'Too much current, too much sand' zet de toon van het album en ontvouwt zich als een dreigende draaikolk van synths die geleidelijk aanzwelt en oplost. Gevolgd door 'Put your soul into it a little, ok?' waar lo-fi fragiliteit transformeert in Vangelis-achtige wisselende frequenties. Met een knipoog naar de originele orgelpartituur begeleiden trippy orgelgeluiden in 'Thank you, but I'm never coming back' het vertrek uit de kerk. Isolement en mysterie doordringen 'What's the matter with everyone, why don't they answer me?', een nummer dat naadloos zou passen in een griezelige droom opgeroepen door David Lynch.
