A season of Sun

In ‘O amor natural’ toont choreograaf Andrew Graham de complexiteit van aanraking in menselijke relaties waar zorg, romantiek en verlangen samenkomen. Voor mensen met een beperking is aanraking vaak gekoppeld aan medische zorg. Andere behoeften worden vaak genegeerd. 

Het begrip toestemming roept veel vragen op. Hoe weten we wat we wel en niet willen? En hoe communiceren we dit? Op welke basis kunnen we instemmen met iets dat we nog niet kennen? Graham zoekt naar de diepte van verbinding en toestemming, voorbij een eenvoudige ja of nee. Toestemming wordt verkend in al zijn non-verbale rijkdom. Gefluister, lichaamstemperatuur, ademhaling, blik en snelheid van beweging weven een web van intimiteit. 

Graham beschrijft ‘O amor natural’ als “een choreografie van non-verbale haiku's, waarin aanraking de sleutel is tot het verkennen van vertrouwen tussen lichamen, zoals de tango die twee harten verbindt”. Ze nodigt uit tot een dieper begrip van menselijke connectie.

In 'MadDoG' brengt danser en choreograaf Lydia McGlinchey een hommage aan de esthetiek van gotiek, horror en kantklossen. Geïnspireerd door eeuwenoude kanttechnieken, transformeert ze het theater tot een indrukwekkend kunstwerk waarbij de scenografie de kern vormt, als een 'knoop' die verschillende elementen en problemen verbindt. 

De knoop dient als metafoor om de tijdgeest, gekenmerkt door extreme maatschappelijke ongelijkheid, te vatten. Afbeeldingen van massamoord, excessief gefotoshopte vrouwen, en oninspirerende jobadvertenties volgen elkaar in sneltempo op. 'MadDoG' gaat de confrontatie aan met dit samenspel van gevoelens door in de huid van een dolle hond te kruipen.

In deze ervaring van nauw verbonden verontrustende tegenstrijdigheden ziet McGlinchey het knopen als een relevant esthetisch belang. In ‘MadDoG’ symboliseert de knoop de onmogelijkheid van zuiverheid.

Drie performers en een muzikant staan centraal op het podium en combineren gesproken woord, dans en muziek.

Mette Ingvartsen, huisartiest bij VIERNULVIER, werkt al 20 jaar samen met danser Manon Santkin. Speciaal voor haar schreef ze de solo ‘RUSH’, een eerbetoon aan hun lange, intense samenwerking én aan het performen zelf. 

Manon Santkin brengt een hervertelling van de eerdere voorstellingen die ze samen maakte met Ingvartsen. In een onstuimige ‘rush’ worden hoogtepunten nieuw leven ingeblazen en ontstaan er nieuwe vormen. Binnen de lijnen van een groter oeuvre vertelt Santkin haar eigen verhaal en maakt haar lichaam een kameleonachtige transformatie door. Er ontstaat een vloedgolf van energie, het plezier van het performen spat ervan af.

Theatermaker en performer Simon Baetens was medeoprichter van het Gentse drag-collectief House Of Lux. Met ‘I’m Not Done’ brengt hij een intense, speelse voorstelling over zelfprofilering, eenzaamheid en onderweg zijn. Voor het eerst verlaat zijn drag alter ego ‘Electra’ de club en verschijnt op het theater. 

Electra neemt het publiek mee op een muzikale reis langs transformerende virtuele en emotionele landschappen. Door een samenspel van drag, muziek, video en tekst ontstaat een droomachtige wereld waarin de grenzen tussen technologie en werkelijkheid niet langer van elkaar te onderscheiden zijn.  

‘I’m Not Done’ is een voorstelling als een doomscroll, waarin popmuziek je door het labyrint van het internet gidst. Een eerbetoon aan de schaamteloze theatraliteit van popconcerten en de poëzie van songteksten. Kunnen uitbundigheid en diepgang hand in hand gaan?

Ze verdwijnen en verschijnen door deuren die op de een of andere manier van muren zijn gescheiden. Ze haasten zich om deel uit te maken van een toneelstuk dat ofwel nog niet is begonnen ofwel al decennia geleden is afgelopen. Ze zijgen neer op de sofa en huilen. Ze veren woedend recht uit hun leunstoel en zakken vervolgens als amnesielijders weer in elkaar. De piano speelt hetzelfde deuntje steeds opnieuw, de melodie vermalend en verwringend.

Met Tim Etchells voegt NTGent een grote naam toe aan de lijst (inter)nationale makers die een productie creëren voor de reeks Histoire(s) du Théâtre. Als titel van zijn bijdrage kiest Etchells, artistiek leider van het vermaarde collectief Forced Entertainment, een zinsnede uit Shakespeares Macbeth: ‘How goes the world’.

Van de Griekse oudheid tot vandaag: de vrouwenstem wordt vaak bestempeld als overbodig of, nog botter, irritant lawaai. Choreograaf Jan Martens laat een andere stem horen. Met ‘Voice Noise’ geeft hij innovatieve, onbekende of vergeten vrouwelijke muzikanten uit de afgelopen honderd jaar muziekgeschiedenis een podium. Van de breekbare Broadway-sopraan Ruby Elzy tot Inuk-keelzangeres Tanya Tagaq.

‘Voice Noise’ is geïnspireerd op Anne Carson’s essay ‘The Gender of Sound’ uit 1995, waarin de Amerikaanse dichteres blootlegt hoe de patriarchale cultuur probeert vrouwen de mond te snoeren door hun stem te associëren met monsterlijkheid, wanorde en dood. Zes dansers gaan de confrontatie aan met opnames waarin de menselijke stem te horen is in allerlei gedaantes: neuriënd, sussend, krijsend, fluisterend of zingend. Gaandeweg ontdekken ze hun eigen stem.

Mathieu Charles loopt rond en rond en rond zijn publiek — maar cirkelt niet bepaald rond de essentie. In tekst en techno schetst hij een Afrikaanse diaspora en een eindeloze loop van verleden, heden en toekomst. Cirkel na cirkel drijft hij de spanning op en confronteert hij zijn publiek met gruwelijke geschiedenis die zich tot in den treure herhaalt. 

De geesten uit de titel van de voorstelling worden bijna tastbaar in de belichting, de hypnotiserende soundtrack en zelfs geuren die je achtervolgen. Charles bouwt een universum in vele lagen, ook inhoudelijk: kosmologie en mythologieën lopen door elkaar, net als fantasie en realiteit, doden en levenden. 

Dit is het laatste deel van de een drieluik dat begon met ‘Fanon Mixtape’ en ‘AKOMFRAHDIO’. Gevoelige geesten: zich onthouden.

De oude Grieken zagen een kunst in het voorspellen en in het herkennen van voortekens als de trek van vogels, de stand van bomen, het verdwalen van bijen. Ze noemden dit Mantikê tékhnê. Net als toen gaat Benjamin Abel Meirhaeghe met de voorstelling ‘Mantike Bloom Boom’ op zoek naar de tekens die nodig zijn voor herstel en een dringende vernieuwing van ons denken over de wereld. 

‘Mantike Bloom Boom’ vertrekt vanuit de elektrisch geladen sfeer van een verlaten landschap. Het moment waarop alles naar de verdoemenis lijkt - Boom! - en er plots licht verschijnt aan de horizon - Bloom! Zoals de aanzet voor het uitbreken van een onweer, wanneer de koeien onder een boom gaan staan, de lucht donker kleurt en de eerste bries opsteekt. Wat kan een mens nog ondernemen in zo’n landschap? 

Als een wervelwind stormt actrice Marjan De Schutter in verschillende gedaantes op het toneel. Er is nog maar één laatste tussenschakel tussen stervende bijen en ons lot. ‘Mantike Bloom Boom’ is een hoopvolle waarschuwing met voorspellingen en beeldende ontploffingen. De eindtijd wordt nipt vermeden.

Stel dat een inbreker alleen de lijsten van de kunstwerken in je huis steelt, en niet de werken zelf. Hoe zou jij dan voortaan naar die kunst kijken? Die vraag stelde de Franse filosoof Jacques Derrida zich ooit. Voor ‘Frames’ draait Alexander Vantournhout de vraag om. Als je ergens een kader voor zet, wordt het dan een kunstwerk?

‘Frames’ onderzoekt dat ene element van theater dat meestal ongemoeid blijft: het kader waar het publiek doorheen kijkt. Wat gebeurt er als je dat losweekt van de theaterzaal en in de buitenlucht plaatst? 'Frames' nodigt het publiek uit om een wandeling te maken en de grenzen van het theater en kijkperspectief op te zoeken.  

Dansgezelschap Not Standing haalt je letterlijk uit het theater en richt je blik niet alleen op de vier performers die in die kaders hangen en klimmen, maar ook op alles daarrond: de horizon, de lucht, de andere kijkers. 

They're coming down for YOU (one more time) !

NewWaveClassiX.be is proud to present one final extra FRONT 242 'Black Out' tour date:
SATURDAY 04/01/25 @ Concerthall De Vooruit - Ghent (B)

Support: NEON ELECTRONICS (feat. Dirk DaDavo from 'The Neon Judgement' and Radical G)

+ After-party (DJ's tba)

No ticket ?
No panic !
Don't buy from strangers on social media.
Try the official TICKETSWAP link to buy (or sell) tickets

THE OCEAN BRENGT 10E STUDIOALBUM "HOLOCENE" UIT OP 19 MEI

Na een wereldtour keert The Ocean terug met Holocene, een album dat hun paleontologie-reeks afsluit en een stap zet richting elektronica, terwijl hun zware sound behouden blijft. Het album opent met "Preboreal", een synth-gedreven nummer dat de toon zet voor het hele album. Holocene behandelt het huidige tijdperk waarin de mensheid de aarde sterk beïnvloedt.

Voor het eerst is een album volledig gebaseerd op de synth-ideeën van Peter Voigtmann, wat leidde tot een nieuwe, spannende muzikale richting. De mix, verzorgd door Karl Daniel Lidén, brengt een helder, krachtig geluid met een balans tussen elektronica en orkestrale grandeur.

Holocene verdiept zich in thema’s zoals vervreemding, de zoektocht naar eeuwige jeugd en sociale kritiek, geïnspireerd door Guy Debord. Het album sluit de reeks af en raakt thema's als angst en de deconstructie van waarden in de moderne tijd aan. The Ocean blijft na 20 jaar een invloedrijke kracht in de muziekwereld.

Corruptie. Paranoia. Chantage. Een cirkel van geweld en vergelding. Een kluwen van bedrog en angst. De onontkoombare tentakels van de onderwereld. Bloedige schulden vereffend. Verraders verraden. Wraak roept, wanneer de wet niet genoeg is…

Uncle Acid & The Deadbeats zijn één van de meest excentrieke bands uit het post-Sabbathiaanse rijk. Met een geluid dat op verschillende manieren is ontleend aan klassieke doom, psychedelica, garagerock, underground, en occulte heavyness. Het bewijs daarvan is hun nieuwste plaat NELL’ ORA BLU. Een bijzonder filmische plaat, deels geïnspireerd door de duistere magie van de Italiaanse Giallo-filmstroming, maar ook rechtstreeks afkomstig uit Kevin Starrs’ eigen smerige en onbevreesde verbeelding. Een geheel unieke luisterervaring die bonkt en schreeuwt met gruwelijke bedoelingen.

Het Belgische vijftal Whispering Sons brengt een duistere mix van experimentele post-punk en -wave. De stuwende instrumentatie in combinatie met de diepe zang van Fenne Kuppens zorgt voor een onbehagen dat al vanaf het begin aanwezig is in hun muziek. Met hun energieke en meeslepende shows heeft de band zichzelf stevig op de kaart gezet als een must see live-act.

De afgelopen jaren heeft de band langzaam maar zeker grenzen verlegd. Waar hun debuutalbum 'Image' (2018) theatraal en breedvoerig was, richtte hun volgende plaat 'Several Others' (2021) zich meer op hun grootste kracht: pure en pretentieloze intensiteit. Het nieuwe album is getiteld 'The Great Calm', en zou de volgers van Whispering Sons wel eens kunnen verrassen. Het is minder donker dan 'Several Others' en minder groots dan 'Image'. Toch is die typische Whispering Sons-identiteit nog steeds aanwezig in elk nummer, omdat de band nooit ver afdwaalt van hun rauwe energie en emotie. Dit nieuwe album mag dan meer opbeurend en speels zijn, die onheilspellende ondertoon ligt nog steeds op de loer. 

Na zes jaar brengt Vive La Fête, de electroband rond Els Pynoo en Danny Mommens, nieuw werk uit. Op 5 november 2024 ziet de eerste single ‘Sauvage’ het daglicht. Een nummer dat trouw blijft aan de sound waar de band om bekend staat. Het zet meteen ook de toon voor de aankomende EP ‘LES SAUVAGES’ die begin maart 2025 zal verschijnen. Na de viering van hun 25-jarig bestaan met een reeks uitverkochte optredens in heel Europa, kondigt Vive la Fête nu ook hun eerste ‘Les Sauvages’ tourdata aan in België en Nederland.

God is an Astronaut heeft wereldwijd het publiek betoverd met hun unieke en meeslepende muzikale landschappen, zowel in intense concerten als albums. Het trio uit Wicklow staat bekend om hun naadloze mix van progressieve, psychedelische en post-rock invloeden, waarbij ze grenzen verleggen en luisteraars meenemen op hun psychedelische trip.

God Is an Astronaut combineert psychedelische en krautrock-invloeden met gedreven ritmes van drummer Lloyd Hanney. Samenwerkingen met gastmuzikanten zoals Dara O'Brien, Jo Quail en Sean Coleman verrijken het sonische landschap van hun nieuwste album 'Embers' met elementen zoals sitar, cello, citer, sjamanendrums, strijkpsalter, windgongen en tanpura. Met hun kenmerkende atmosferische sound blijft de band zichzelf vernieuwen en hun muzikale horizon verbreden, wat dit album duidelijk bewijst.

Jo Quail zal de band bijstaan en is een gerenommeerde componist en cellist uit Londen, bekend om haar innovatieve loopingtechnieken die het publiek tijdens haar live-optredens verrassen en inspireren. 

Het Canadese collectief Godspeed You! Black Emperor staat al dertig jaar synoniem voor muziek van epische proporties. Geboren uit punk en politieke overtuigingen, creëerden ze een discografie vol iconische albums. Hun album 'G_d’s Pee AT STATE'S END!' (2021) levert opnieuw intens instrumentale nummers, waarbij je als luisteraar wordt meegezogen in momenten van grote katharsis. Altijd revolutionair, klinkt de band actueler dan ooit, met een boodschap over het falen van bestuur en de nood aan een nieuw begin.

De band blijft wars van persoonlijke exposure: geen sociale media, geen video's, slechts twee officiële bandfoto’s in 25 jaar. Sinds hun comeback in 2010 hebben ze vier nieuwe albums uitgebracht. Hun negende album, 'NO TITLE AS OF 13 FEBRUARY 2024 28.340 DEAD', verscheen op 4 oktober 2024.

This Will Destroy You viert dit jaar hun 20-jarig jubileum met een tour waarin ze hun iconische album S/T in zijn geheel uitvoeren. Deze Texaanse band staat bekend om hun lange, instrumentaal gelaagde en intense composities. Het album werd in 2007 uitgebracht en is een baanbrekend werk binnen het post-rockgenre? Het bevat iconische nummers als The Mighty Rio Grande en Burial on the Presidio Banks. Het album wordt geprezen om zijn dynamische opbouw, die het publiek meeneemt doorheen een scala van subtiele, etherische passages tot enorme, cathartische uitbarstingen van geluid​.

De band bestaat uit Jeremy Galindo, Christopher Royal King, Robi Gonzalez en Jesse Kees en heeft de afgelopen twee decennia de wereld rond getourd. Hun visueel indrukwekkende live-show was onder meer te zien op festivals als ATP en Rock Herk.

Voor fans van God Is An Astronaut, Explosions in the Sky, Mono 

Met 'Het Langste Jaar' bracht Het Zesde Metaal in januari hun zesde en meest emotionele album uit, enkele maanden na het overlijden van goede vriend en multi-instrumentalist Tom Pintens, die het album nog als producer afrondde.

Het publiek omarmde de plaat direct, met een razendsnel uitverkochte clubtour in België en Nederland. Na een zomer vol memorabele optredens, trekt Het Zesde Metaal in het voorjaar van 2025 langs knusse theaterzalen voor een intieme theatertour.

Vlij je neer in het rode pluche van de Theaterzaal van De Vooruit en laat je meevoeren door de nieuwe nummers, zoals 'Het Langste Jaar' en 'Nog Maar Begonnen'. Ook de HZM-klassiekers krijgen - uiteraard - een nieuw, intiem arrangement dat je gegarandeerd uit je sokken blaast

Op 29 november komt het nieuwe Daan album 'SPACE' uit, een retrofuturistische wervelwind met 10 lyrische songs over alles wat de man passioneert - en dat is veel. De klank van de nieuwe plaat belooft een nog vinniger en warmer live geluid, met een heel nieuwe setlist van nieuwe en onverwachte oudere pareltjes uit Daan’s lange carrière als rebelse rockcrooner. Hij wordt nog steeds omringd door zijn trouwe all-stars band, met Isolde Lasoen (drums), Jeroen Swinnen (keyboards), Geoffrey Burton (gitaar), Jo Hermans (trompet) en Ewen Vernal (bas). Alle 15 najaarsshows zijn hopeloos uitverkocht, dus zijn we blij een nieuwe reeks shows voor begin 2025 aan te kunnen kondigen!

Sylvie Kreusch is, sinds haar debuut bij Soldier's Heart en Warhaus, solo uitgegroeid tot een van de meest indrukwekkende en opwindende artiesten in Europa. Haar baanbrekende songs en visuals deden al heel wat hoofden omdraaien op vlak van muziek, film en mode. Kreusch staat bekend om haar brutale, expressieve lyrics en haar gevoel voor zowel experimentele als popmuziek.

William Basinski is een avant-garde componist en klassiek opgeleide muzikant die werkt met analoge tape loops en andere vintage technologie. Zijn melancholische soundscapes onderzoeken de vergankelijkheid van tijd en herinneringen. 

Zijn piece de résistance is het vierdelige The Disintegration Loops uit 2002-2003, dat wereldwijd erkenning kreeg en werd heruitgebracht als een prijswinnende boxset. Samen met James Elaine maakte hij installaties en films die wereldwijd werden getoond. Basinski componeerde muziek voor Robert Wilsons opera The Life and Death of Marina Abramovic. Orkestrale uitvoeringen van zijn werk vonden plaats in gerenommeerde zalen zoals The Met en Queen Elizabeth Hall. Momenteel tourt hij met zijn album On Time Out of Time (2019).

Sinds hun unholy oprichting in 1995 hebben de death metal-kwelgeesten van Aborted zich bewezen als pioniers van het genre, met een onophoudelijke intensiteit en een compromisloze mix van technische perfectie en rauwe emotie. Hun twaalfde studioalbum Vault Of Horrors, uitgebracht in maart 2024 via Nuclear Blast, duikt diep in de schuilhoeken van VHS-cassettes en verhalen die ons al decennia achtervolgen.