Bekvegter

Wanneer men mij vraagt naar een biografie, is het eerste wat ik vermeld het feit dat ik
daar eigenlijk niet van hou. Want vaak draait zo’n bio uit op een opsomming van
behaalde poëzieprijzen. En daar gaat het niet om.

Het gaat om de inhoud. Daarom probeer ik teksten te schrijven over de voor mij
relevante onderwerpen zoals sociale ongelijkheid, politiek en de in de kunstwereld
schromelijk onderbelichte arbeidersklasse.

Ik heb niks met klassieke poëzie, maar ben sterk beïnvloed door de Franse rap waarin ik
me meer dan 20 jaar heb verdiept. En toen ik in 2012 slam poetry leerde kennen, vielen
alle puzzelstukjes op hun plaats. Slam bleek het ideale medium om de liefde voor taal te
combineren met de dorst naar poëtisch gekaderde straatwijsheden en de honger naar
geëngageerde thematiek. Het kon gecombineerd worden met graffiti, mijn oude vlam,
én het liet mij toe om ongeremd in het openbaar mijn cynisme te spuien.

(Er werd reeds geBekvegt voor of in samenwerking met: het Gents collectief Slambacht;
projecten zoals Word Wa(a)r; bijna elk woordkunstpodium in België, van stakerspiketten
over het Belgisch Kampioenschap Poetry Slam tot Z.M. Koning Filip; Mensen Zeggen
Dingen, Woorden Worden Zinnen en House of Poets in Nederland; Tuin van Digters in
Zuid-Afrika; … )