WOMEN & CHILDREN FIRST

Wij brengen je brein op gang met koffie en ontbijt, jij laat bij het ochtendgloren een hoop creatieve inzichten tot je binnendringen. Terwijl je het ochtendprut nog uit je ogen wrijft, kijken we samen naar een film, luisteren we naar poëzie, lezen we een tekst en luisteren we naar interessante sprekers. 

Tijdens deze editie van Six Impossible Things Before Breakfast gaan we in gesprek met de Ierse journalist Una Mullally (te zien in Dead Centre’s ‘Illness as Metaphor’). Róise Goan modereert het gesprek. 

Stukken die met de grote prijs aan de haal gaan op het Brighton Fringe festival, die wil je zien. Dit exemplaar is een gedanste dialoog tussen Azara Meghie en Bambi Phillips Jordan. Een stuk met veel rook, felle lichten en lasers. Met snoeiharde Dancehall en een MC die er nu en dan iets doorheen schreeuwt. En dan begint het shapeshiften. Sneakers worden stiletto’s, blinkende pakjes gaan aan de kant en het ritme vertraagt naar iets bassigs, zachtigs, roze. Maar da’s slechts de bovenste laag. Onder het hoge entertainmentgehalte en de disco zit een laag van kwade stemmen die homofobe haat verkondigen, veel moed en veel appelsienen.

‘OUT’ combineert dans met aanklacht en neemt zo een plek in in het internationale gevecht om LGBTQIA+ rechten. Het maakt komaf met de zwaarte van een koloniaal verleden en ruimt baan voor een toekomst waarin queer heerlijk plakkerig, inhoudelijk en veelvormig mag zijn. Soms is meer gewoon meer.

In september stonden Castillo & co. al eens bij VIERNULVIER met werk over projecten die aflopen, en veel vragen. Want, zo zeggen deze artiesten, “Aids-, trans-, flikker-, bi, en lesbo-projecten zijn een werk van vreugde, maar moeilijk vol te houden.” 

Nu staan de vijf hier opnieuw en gaan ze film maken. Of liever: film spelen. Ze zetten een ingestudeerde lezing op van ‘Dark Habits’ (Entre tinieblas in het Spaans), de film die Pedro Almodóvar maakte in 1983. De setup is minimaal en het acteerwerk is dat ook: het is lezen eerder dan spelen en de drukke decors moet je er zelf bij denken. 

Maar dan is er nog meer dan genoeg om je bezig te houden: Yolanda in een afgerafelde nachtclub, een lief dat sterft aan een overdosis en nonnen. En dan worden de dingen raar. De abt zit aan de heroïne en wordt verliefd op Yolanda. En er is een wild feest op til met kleding die niet meteen aan de heilige voorschriften voldoet. Amen!

Dat er een link bestaat tussen tarotkaarten en leven met een beperking of ziekte – of dat Josefien Cornette, Bebe Books en VIERNULVIER die link toch gaan leggen. Het Disability/Sick Tarot Deck stelt onze persoonlijke relatie met gezondheid, ziekte en beperkingen in vraag aan de hand van een spel tarotkaarten. 

Hoe leren we van onszelf houden en zorg dragen via spiritualiteit? Wat betekent ‘helen’ eigenlijk buiten de muren van een ziekenhuiskamer? Welke collectieve herinneringen koesteren diegenen met een weerspannig of ziek lichaam? Wie is onze Heerser? Welke kennis vinden we onder de kaart van De Zon? 

Vreemde vragen, een presentatie van het spel en zelfs – als het lot je goedgezind is – een paar tarotlezingen voor de bezoekers. 

In de zomer van 2024 ondernam schrijfster Louise Souvagie een Six Week Crossfit Challenge. Het vormde een aanleiding om na te denken over maakbaarheid, heteronormativiteit in fitnesscultuur en de inherente rebellie van het dikke lichaam. Want is dik zijn en dik blijven geen daad van verzet in een wereld die ons vertelt dat we ons gewicht zelf in de hand hebben?

Fitness is doordrongen van een idee dat we in strijd leven met ons eigen lichaam. Wanneer je wint, toon je je succes aan met de combinatie van een geslaagde voor- en na-foto. Maar wat als je in een lichaam leeft die een tijdlijn van punt A naar punt B verwerpt? Dan val je al gauw in een categorie mensen die om verschillende redenen strijden voor inclusie zoals de queer gemeenschap. Onverwachts leiden down-ups en deadlifts naar de affiniteit tussen queerness en het dikke lichaam.

Na de lezing gaat Louise Souvagie in gesprek met activiste Philsan Osman. Dit evenement vindt plaats in het kader van het Women And Children First-festival en is een samenwerking van Studium Generale en VIERNULVIER.

Je zou kunnen zeggen dat gesprekken over dik zijn ook te lijden hebben onder emotioneel overgewicht. Niet zo in deze lezing van Sabrina Strings. Strings is Ph.D. in sociologie en schrijft voor grote namen van The New York Times tot BBC News. Haar boek, ‘Fearing the Black Body: The Racial Origins of Fat Phobia’, is een bestseller. En dat heeft veel te maken met hoe Strings haar onderwerp aanpakt — met feiten en ratio.

In deze lezing heeft ze het over ‘fat stigma’s’ bewogen verleden en nog bewogener heden. Ze heeft het over hoe racisme en seksisme er onlosmakelijke mee verbonden zijn en het thema gaande houden in het westen. Want hier geloven we meestal dat onze afkeer van dik zijn een uiting is van medische bezorgdheid. Niet waar, zegt Strings. Onze westerse afkeer van dik zijn ontstond als mechanisme om de snel groeiende slavernij te rechtvaardigen, door zwarte mensen te degraderen als ongeremd in hun “dierlijke eetlust.”

Een groep kinderen met een beperking raakt verdwaald in het bos. Of misschien zijn ze daar achtergelaten. De vraag blijft: wat zou er allemaal kunnen gebeuren? Als iemand ze vindt, wat moet die iemand dan doen? Hen aanspreken? Toestemming vragen? En waarvoor dan precies? 

Performer Chiara Bersani was zelf een kind met een beperking. “Ik werd op een bepaalde plek in de ruimte neergezet, daar lange tijd achtergelaten, en leerde dan dat punt uit mijn hoofd kennen. Ik oriënteerde me niet op paden, maar wist perfect waar het stil was en rustig.” Vandaag is ze choreograaf en zet ze workshops op met muzikanten en performers, maar vooral met mensen met een motorische beperking. Samen gaan ze op zoek naar antwoorden op al die vragen en hun plek in de wereld.

Kom al je woordzaken regelen bij 'Dienst Woorden'. Je woordverleenster biedt een luisterend oor en schrijvende hand. Wil je een brief, een mail, een vurig pleidooi? Zoek je de juiste woorden voor een moeilijk gesprek, een zware aanhef van een lied, een vloek die dondert dat het giet? 

‘Dienst Woorden’ behandelt elk verzoek met grondige precisie. Onze diensten zijn gratis en publiek toegankelijk. Je mag een afspraak maken, maar je moet niet(s). Je wordt in verschillende talen geholpen. ‘Dienst Woorden’ wordt bemenst door kunstenares en schrijfster Sarah Vanhee en andere lokale woordverleners. In deze presentatie van 'Dienst Woorden' vertelt Vanhee over de geschiedenis van de publieke schrijver, over haar rol als woordverleenster en over haar ervaringen, ideeën en observaties. Daarna volgt een bloemlezing van de teksten. 

Naar je lichaam luisteren, dat vinden we allemaal belangrijk. Maar heb je al eens naar je darmen geluisterd? Volgens Dani Bershan en diens crew zitten daar antwoorden over vragen waar we allemaal op zitten te kauwen. Over de eco-bio-psycho-sociale crisis, bijvoorbeeld.

De tentoonstelling GUT MATTERS (te zien in Kunsthal Gent) brengt de kernelementen van een vijf jaar durend onderzoek van kunstenaar Dani Bershan samen. De tentoonstelling omvat een installatie, een geluidswerk en een immersieve performatieve sculptuur. De sculptuur wordt tot leven gebracht door drie performers (Sara Leghissa, Roni Katz en Nattan Dobkin) en wordt tijdens de tentoonstelling zes keer geactiveerd. Daarnaast is er ook een publicatie, een reading group, een symposium en publieke gesprekken.

Grote woorden met veel liggende streepjes, en toch zit er een heel eenvoudige logica in dit denken. Onze spijsvertering breekt massa af tot energie en houdt zo een heel weefsel in stand. Allemaal kleine ecosysteempjes die samen dan weer een groot geheel vormen. Dat hele proces van omzetten is ons metabolisme. En dat metabolisme is volgens Bershan een grote spiegel voor hoe we leven, laten leven, liefhebben en liever niet hebben. Anders gezegd: stilstaan bij je darmen is stilstaan bij het feit dat jij maar één klein organiseme bent in een grote machine. Nog anders gezegd: denken aan je darmen, is denken aan hoe bescheiden we eigenlijk zouden moeten zijn. Grote kans dat je het zo nog niet had bekeken.